Negentig jaar dus een feestje vol muziek

Iets te vieren?

Wij zijn uitgenodigd om een feest van een dame die 90! wordt, muzikaal in te vullen. Mevrouw is namelijk gek op muziek. Haar verjaardag wordt gevierd op een zondag en zal 4 uur duren. En natuurlijk ook thee of koffie met wat lekkers, een drankje en een uitgebreid warm/koud buffet. Wij hebben alle apparatuur opgesteld en daar komt mevrouw aan. Lopend achter haar rollator, ze wacht even voordat ze haar entree maakt… en roept, als ze door de deur loopt: “Ja hallo, hier ben ik!” De toon is gezet. Het zal gezellig worden.

Met vrienden een feestje maken.

Het is hartverwarmend om te zien hoe haar 2 dochters en kleinkinderen zich inspannen om het iedereen naar de zin te maken. Alle feestgangers krijgen een warm onthaal en volop aandacht. Er vormen zich twee groepjes. Aan de ene kant zitten haar dierbare vrienden van vroeger, die al een heel leven met haar meereizen. Aan de andere kant van de zaal zitten haar nieuwe vrienden van het verzorgingshuis, waar ze een paar jaar geleden naartoe verhuisd is. Beide groepjes zijn haar even dierbaar. Regelmatig pakt ze haar rollator (wat een uitvinding is het toch) en loopt een rondje en maakt een praatje. Gauw terug naar de tafel want de Muziekbingo met Gouwe ouwe nummers gaat beginnen.

Liedjes van vroeger en meer..

Het zegt ook wel wat over de jarige, dat ze in staat is om op hoge leeftijd nog nieuwe vrienden te maken. Ze heeft een klaverjas groepje en ze zingt in een koor. Dat muziek veel met je doet daar wordt op het ogenblik veel over geschreven. Maar voor deze mevrouw is muziek “a way of living”. In haar top drie staan Vera Lynn en Bette Midler met The Rose. Ze luistert heel aandachtig naar de eerste tonen die ze hoort bij de muziek quiz en kijkt ingespannen naar het grote beeldscherm. En na een paar seconden heft ze haar handen in de lucht en zingt uit volle borst mee. Alles beweegt aan haar. Wat ontzettend leuk om te zien. En ze kent niet alleen de muziek uit de jaren ’50 en ’60. Nee, ook de “Woonboot” van Steff Ekkel (aangevraagd door de kinderen en kleinkinderen) zingt ze uit volle borst mee.

Wat een energie.

Het einde van het feest nadert en ze loopt voorop in de polonaise op het nummer “Jan Klaassen was Trompetter” welke door haar is aangevraagd. En ieder die het lichamelijk voor elkaar krijgt, haakt aan.

Natuurlijk is ze moe, maar je ziet aan haar dat ook dit muziek nummer haar de energie geeft om door te gaan. Dat doet muziek dus met je…